Με την αδυναμία – και την έλλειψη βούλησης – να καταπολεμηθούν επιτέλους τα καρτέλ, συνδέεται η «εξαφάνιση» ενός νομοσχεδίου, του οποίου η τύχη αγνοείται από τον περασμένο Μάιο.
Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο από την τότε υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Λούκα Κατσέλη, δόθηκε στην δημοσιότητα στις 20 Μαΐου 2010, προηγουμένη της κατάθεσής του για ψήφιση στη Βουλή, και… χάθηκε στον δρόμο.
Σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, επρόκειτο για νομοσχέδιο που πραγματικά μπορούσε να πολεμήσει τα καρτέλ και να χτυπήσει την ακρίβεια που προκαλούν οι πολυεθνικές.
Η ιστορία έχει βάθος. Το 2008 η Κομισιόν έδωσε στη δημοσιότητα την Λευκή Βίβλο, που περιελάμβανε θέματα αποζημιώσεων στα θύματα των καρτέλ. Το 2009 η Λευκή Βίβλος ψηφίστηκε από το ευρωκοινοβούλιο, καλώντας τα κράτη-μέλη να την ενσωματώσουν στο εσωτερικό τους δίκαιο.
Σε εφαρμογή αυτής της ευρωπαϊκής επιταγής, η κ. Κατσέλη, παρουσιάζοντας, στις 12 του περασμένου Μαΐου τα μέτρα κατά της ακρίβειας και των καρτέλ, ανακοίνωσε και την ενσωμάτωση της Λευκής Βίβλου στο εσωτερικό μας δίκαιο.
Το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε, το νομοσχέδιο δημοσιοποιήθηκε και έκτοτε παραμένει σε κάποια συρτάρια, ενώ εκφράζονται φόβοι – για πολλούς βεβαιότητα – ότι υπήρξε άνωθεν παρέμβαση για την εξαφάνισή του. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην παράξενη αυτή εξαφάνιση δεν υπήρξε καμιά αντίδραση.
Παράγοντες της αγοράς, αλλά και θύματα των καρτέλ, δίνουν μια σειρά εξηγήσεις για το «φαινόμενο». Μιλούν για παρεμβολή επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά δεν αποκλείουν και το ενδεχόμενο πολιτικών παρεμβάσεων, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Οι διατάξεις του νομοσχεδίου αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Μεταξύ άλλων, οι οργανώσεις καταναλωτών μπορούν να στραφούν κατά των εταιριών στις οποίες έχει επιβάλει πρόστιμα η Επιτροπή Ανταγωνισμού, ζητώντας την καταβολή αποζημιώσεων, ενώ καταργείται η πενταετής παραγραφή των αδικημάτων και μετατρέπεται σε εικοσαετή. Όσο για την αποζημίωση, θα ήταν έντοκη από τη στιγμή της διάπραξης του αδικήματος.
Σημαντική πρόβλεψη του «χαμένου νομοσχεδίου» ήταν ότι οι κατηγορούμενοι για πρακτική νόθευσης του ανταγωνισμού υποχρεώνονται να προσκομίζουν στο δικαστήριο στοιχεία που κατέχουν μόνο εκείνοι, προκειμένου να αποδειχθεί η ζημία τρίτων. Σήμερα τα στοιχεία οφείλουν να βρίσκουν και να προσκομίζουν αυτοί που υποβάλλουν τις αγωγές (οι οποίοι, βέβαια, δεν έχουν πρόσβαση στα συγκεκριμένα αρχεία).
Ελεύθερη Ζώνη
